Υπαιτιότητα Εργολάβου

88/2020 ΕΦ ΘΕΣΣΑΛ (ΜΟΝ)

Εργατικό ατύχημα ασφαλισμένου στο Ι.Κ.Α. Ο εργοδότης απαλλάσσεται από κάθε υποχρέωση αποζημιώσεώς του, συμπεριλαμβανομένης της αποζημίωσης για παραμόρφωση ή αναπηρία. Εάν, όμως, το ατύχημα οφείλεται σε δόλο του ιδίου ή των προστηθέντων του, υποχρεούται να καταβάλει στον εργαζόμενο τη διαφορά, μεταξύ του ποσού της, κατά το κοινό δίκαιο, αποζημίωσης και των παροχών, που χορηγεί το Ι.Κ.Α. Ο παθών διατηρεί την αξίωσή του, για χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, εφόσον υφίσταται πταίσμα του εργοδότη. Οικοδομικές εργασίες. Ο κύριος του έργου δεν ευθύνεται για τις παράνοµες πράξεις ή παραλείψεις του εργολάβου, εκτός εάν επιφύλαξε για τον εαυτό του την διεύθυνση και επίβλεψη της εκτελέσεως του έργου. Αντίθετα, ο εργολάβος είναι σε κάθε περίπτωση συνυπεύθυνος µε τον υπεργολάβο, ανεξάρτητα από τυχόν αντίθετη συμφωνία τους.

Τραυματισμός εργαζομένων από πτώση, οφειλόμενη στη μη τήρηση των απαιτούμενων προστατευτικών μέτρων εκ μέρους του υπεργολάβου. Απόρριψη ένστασης συντρέχοντος πταίσματος παθόντων, καθώς, ως οικονομικοί μετανάστες, δεν είχαν την ευχέρεια να διαμαρτυρηθούν, για την επικινδυνότητα της εργασίας,

598/2015 ΕΦ ΠΕΙΡ (ΜΟΝ)

Εργατικό ατύχημα. Μέτρα ασφαλείας. Ικριώματα. Ασφαλισμένος στο ΙΚΑ. Κύριος οικοδομής. Ο ενάγων εργαζόταν στην οικοδομή. Κατά την διάρκεια των εργασιών ο ενάγων δεν πάτησε καλά σε πρόχειρο ικρίωμα έχασε την ισορροπία του και έπεσε. Αποδείχθηκε ότι το ικρίωμα το είχε κατασκευάσει ο ίδιος με τον εργολάβο. Δεν αποδείχθηκε ότι είχε διαμαρτυρηθεί στον εργολάβο για την μη καταλληλότητα του ικριώματος. Δεν αποδείχθηκε ότι ο πολιτικός μηχανικός δεν είχε δώσει τις απαραίτητες οδηγίες. Δεν αποδείχθηκε ότι ο κύριος του έργου είχε επιφυλάξει για τον εαυτό του την επιστασία του έργου. Το ικρίωμα αφαιρέθηκε μετά το ατύχημα συνεπώς η επιθεώρηση συντάχθηκε με βάση τα λεγόμενα του ενάγοντα. Ορθώς απορρίφθηκαν τα κονδύλια που αφορούν την αποκατάσταση της περιουσιακής ζημίας καθώς δεν αποδείχθηκε υπαιτιότητα του εργοδότη. Εκκαλεί την προσβαλλομένη που είχε επιδικάσει σε βάρος όλων των εναγομένων ηθική βλάβη σε ολόκληρο. Εκκαλεί την με αριθ. 4249/2013 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς. Απορρίπτει την αγωγή ως προς τους λοιπούς πλην του εργολάβου.

745/2014 ΕΦ ΠΕΙΡ

Εργατικό ατύχημα. Ηθική βλάβη. Πταίσμα του εργοδότη. Ο ενάγων ενώ καλούπωνε σε οικοδομή έπεσε σε κενό καθώς δεν είχαν ληφθεί τα υποδεδειγμένα μέτρα ασφαλείας και τραυματίστηκε. Λόγω του τραυματισμού κατέστη ανάπηρος και έλαβε πρόωρη σύνταξη αναπηρίας.

• Απορρίπτει αγωγή σε βάρος του εργοδότη ως απαράδεκτη λόγω αοριστίας   γιατί δεν αναφέρει στην αγωγή ότι ο εργοδότης είχε επιφυλάξει για τον εαυτό του την διεύθυνση και την επίβλεψη της εκτελέσεως του έργου, με παροχή δεσμευτικών για τον εργολάβο εντολών και οδηγών.
• Απορρίπτει την έφεση της κυρίας του ακινήτου κατά του απλού ομοδίκου της επιβλέποντος μηχανικού. Η προσβαλλόμενη απόφαση δεν περιέχει διάταξη ευνοϊκή για τον ως άνω ομόδικο και βλαπτική για την εκκαλούσα.
• Αποδείχθηκε ότι το τρίτος εναγόμενος μηχανικός είχε υποδείξει τα απαιτούμενα μέτρα ασφαλείας τα οποία όμως δεν τέθηκαν με πρωτοβουλία του εργολάβου και πρώτου εναγόμενου αλλά και σύμφωνη γνώμη των εργαζομένων (και του ενάγοντα) για να αποφύγουν την κοπιαστική διαδικασία. Νόμιμα απορρίφθηκε η αγωγή σε βάρος του τρίτου εναγόμενου.
• Συνυπαιτιότητα του ενάγοντα κατά 30% ο οποίος λόγω της εμπειρίας του γνώριζε ότι απαιτούνταν τα υποδειχθέντα μέτρα αλλά συμφώνησε με τον εργολάβο και σε κάθε περίπτωση δεν επέμεινε στην τήρησή τους. Η αναπηρία οφείλεται κατά 50% στο ατύχημα και κατά 35% στην κατάθλιψη που έπαθε μετά από αυτό. Επιδικάζει ηθική βλάβη 30 χιλ € γιατί δεν προσκομίζει ιατρικά έγγραφα για την αναπηρία μετά την μερική λήξη της κατά το ΙΚΑ . Δεν δικαιολογείται η απαλλαγή του πρώτου εναγομένου λόγω της τραγικής οικονομικής του κατάστασης και του τραυματισμού του αφού δεν αντικρούει τον ισχυρισμό ότι έχει οικονομική ευρωστία. Εκκαλεί την με αριθ. 1118/2011 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά. Δέχεται μερικά την αγωγή.

875/2012 ΑΠ

Αδικοπραξία. Προϋποθέσεις αδικοπρακτικής ευθύνης του προστήσαντος. Εννοια της προστήσεως. Σύμβαση έργου. Κρίση ότι ο εργολάβος, εφόσον δεν εξαρτάται από τον εργοδότη, δεν τελεί σε σχέση πρόστησης με αυτόν. Επομένως ο εργοδότης είναι ανεύθυνος για τις άδικες πράξεις του εργολάβου. Όταν όμως ο εργοδότης έχει διατηρήσει την επίβλεψη του έργου, τότε υπάρχει σχέση πρόστησης ανάμεσα σε αυτόν και τον εργολάβο. Συντρέχον πταίσμα. Υποχρεώσεις του κυρίου του έργου, όταν χρησιμοποιεί για την εκτέλεση του έργου περισσότερους εργολάβους ή υπεργολάβους. Υποχρεώσεις αυτών ως προς την ασφάλεια του έργου.

• Παράλειψη νομικής υποχρέωσης του εργολάβου να εξασφαλίσει την αρτιότητα και την ασφάλεια του έργου.
• Πρόκληση τραυματισμού εξ αιτίας αυτής της παραλείψεως. Στοιχειοθέτηση αδικοπραξίας. Ευθύνη και του κυρίου του έργου. Σχέση πρόστησης μεταξύ εργοδότη και εργολάβου. Δικονομία πολιτική. Αναιρετικοί λόγοι. Εννοια "πραγμάτων" κατ΄ αρ. 559 περ. 8 ΚΠολΔ. Ο ισχυρισμός περί αποκλειστικής υπαιτιότητας του παθόντος συνιστά άρνηση και όχι ένσταση και έτσι δεν στοιχειοθετεί το λόγο εκ του αρ. 559 περ. 8 ΚΠολΔ. (Επικυρώνει την υπ΄ αριθμ. 139/2009 απόφαση ΕφΑθ).

906/2012 ΑΠ

Εργατικό ατύχημα. Το πταίσμα του εργοδότη για την επέλευση του ατυχήματος ως προϋπόθεση για την καταβολή χρηματικής ικανοποίησης στον παθόντα. Υφίσταται τέτοιο πταίσμα σε περίπτωση μη λήψης των απαιτούμενων μέτρων ασφαλείας. Ειδικοί νόμου που καθορίζουν τα μέτρα αυτά.

• Ατύχημα που συνέβη επί εργασίας καθαρισμού μηχανήματος μεταφοράς - εκχύσεως σκυροδέματος. Αποκλειστική υπαιτιότητα του εργοδότη, ο οποίος δεν είχε τηρήσει τα μέτρα ασφαλείας που καθορίζονται με το Π.Δ. 395/1994 .
• Καθορισμός του ύψους της χρηματικής ικανοποιήσεως. Κρίση ότι δεν υπάρχει έδαφος άμεσης εφαρμογής της διατάξεως του αρ. 25 παρ. 1 του Συντάγματος, η ευθεία δε επίκληση της κατά τον προσδιορισμό του ύψους της χρηματικής ικανοποιήσεως στερείται σημασίας, αφού δεν θα οδηγούσε σε διαφορετικά, σε σχέση με τον κατ` εφαρμογή του αρ. 932 Α.Κ. προσδιορισμό αυτής, αποτελέσματα και επομένως δεν ελέγχεται αναιρετικώς η σχετικής διάταξη της απόφασης. (Απορρίπτει αναίρεση κατά της υπ’ αριθμ. 5673/2009 απόφασης ΕφΑθηνών).